Review: Atomic Vantage 90 CTI

Modeljaar: 2015-2016
Taillering: 125-90-116
Lengte: 176
Radius: 18 m
Constructie: houten kern, gedeeltelijke sidewall, metaal, carbon, tip-rocker

Deze ski is overjarig. Dat betekent dat hij technisch is veranderd of niet meer wordt gemaakt. Hij is vaak nog wel verkrijgbaar.

Over deze ski

Deze Vantage lijn is sinds afgelopen seizoen de opvolger van de vorige Vantage-lijn – lekker duidelijk. De oude serie waren allmountain ‘directional twintips’ in verschillende breedtes, variërend van 87 mm (Panic) tot 103 mm onder de voet (Ritual). Die ski’s waren stabiel, hadden goede demping en body en waren echt heel veelzijdig.

De huidige Vantage lijn (modellen van 85 tot 100 mm onder de voet met of zonder metaal) zouden veel lichter en veelzijdiger zijn. Ik heb het niet gemerkt. Om heel eerlijk te zijn, vind ik het een instabiele lat met gebrek aan demping en kantengrip. Als allmountain ski schiet deze lijn wat mij betreft dan ook te kort. Want op harde sneeuw legt deze ski het ruimschoots af bij concurrerende modellen in deze breedte (en dat zijn er nogal wat). Als toerski zou hij nog dienst kunnen doen, maar voor die toepassing zou ik de Nordica Nrgy 90 kiezen vanwege de goede ski-eigenschappen en het feit dat die per ski (!) nog altijd 150 gram lichter is dan de Vantage 90 CTI.

Inconsistent

Het grootste probleem met deze ski heb ik, zoals gezegd, op harde sneeuw. Wat mij daar altijd vertrouwen geeft, is een ski die een kleinere bocht carvet als je meer druk geeft, en een grotere, misschien geslipte bocht als je wat minder druk geeft. Bij deze ski weet ik gewoon niet wat er gaat gebeuren als ik druk geef. Ga ik de lucht in? – het carbon in de ski maakt hem vrij stuiterig – of graaft de tip zich in in de piste? Of schuif ik gewoon in zijn geheel zijwaarts de berg af?

Je weet het gewoon niet. De ski is niet vloeiend in de bochten er is – in gevoel en effect – een groot verschil tussen de tip en de achterkant van de ski en het stuk onder de voet. Dit komt overeen met waar de gedeeltelijke sidewall is. Alleen direct onder de voet kan je voldoende druk geven en houden. Doe je dat in het begin van de bocht, dan weet je niet wat er gaat gebeuren. Geef je die druk pas later in de bocht, dan is mijn lijn al niet meer wat ik wilde dat ie was.

Maar ook in de zachte sneeuw is die zelfde inconsistentie in de sneeuw voelbaar. De tip heeft niet dezelfde stabiliteit als het middelste gedeelte van de ski. En dat geeft toch geen vertrouwen. Gelukkig is de tip zó gevormd, dat ie niet snel inhaakt op de zachte sneeuw. Een vrij ronde, tapse vorm maakt dat je nog enigszins elegant in diepe sneeuw de bochten kan initiëren.

Conclusie

Wat mij betreft wederom een voorbeeld dat gewichtsbesparing door een deel van de sidewall weg te laten geen goed idee is. Je krijgt er een inconsistente ski van, en dat komt het algemene gevoel niet ten goede.

Scores

Stabiliteit
Kantengrip
Vergeving
Rebound
Demping
Korte bocht
Lange bocht
Hoge snelheid
Lage snelheid
Drijfvermogen