Sinds ik actief ski’s ben gaan testen in 2012, heb ik ongeveer 30 paar ski’s geskied per seizoen. Van slalomlat tot poederbak en alles wat er tussen zit. In eerste instantie begon dat testen van ski’s als een zoektocht naar een nieuwe ski. De eerste ski die ik zelf had gekocht bleek naarmate ik meer lessen nam, beter, sneller en zwaarder werd niet meer helemaal aan te sluiten bij wat ik fijn vond. Zo had de ski een niet al te grote radius (14,5 meter), was hij smal en niet lang (167). Eigenlijk een consumenten slalom ski dus. Prima om op te leren carven en je vertrouwen te boosten – aan grip en stabiliteit geen gebrek. Zolang ik hem maar in korte bochten op de kant hield.
Maar mijn voorkeur is niet voor korte bochten, en ook niet voor alleen maar sportief moeten carven. Daar ben ik (als skiër) veel te lui voor. Dus ik ging uitzoeken wat ik dan wél moest hebben om mijn skistijl (en inmiddels 10 kg meer gewicht en een hoger technisch niveau) beter te ondersteunen.
Research
En dan ga je lezen. Het internet staat helemaal vol met reviews en video’s. En er zijn ook fora in Nederland en elders waar je heel veel kan lezen en vragen kan stellen. En hoewel ik er inmiddels wel achter was dat de radius van de ski een rol speelde en nog wat andere zaken, wist ik natuurlijk alleen nog maar in theorie wat ik wilde. Mensen kunnen een ski wel in acht verschillende bronnen helemaal de hemel in prijzen en zo beschrijven dat je denk te weten dat dát de ski voor jou is, maar als die mensen er een wat andere stijl of referentiekader op nahouden, kom je vrij bedrogen uit.
Daarom heb ik mij maar ingeschreven voor een weekend op een gletsjer in november, waar de meeste modellen van dat aankomend seizoen zouden zijn. Het kost wat, maar het is natuurlijk ook gewoon 3 dagen lekker skiën, geheel verzorgd en met dat testen als grote bonus. De grootste winst van dat testweekend was niet dat ik een ski vond die ik vervolgens zou gaan kopen, maar dat ik in de praktijk kon ervaren waarover ik zo veel had gelezen.
Praktijk
Want als je blind afgaat op wat de testwinnaars zijn, bijvoorbeeld, of wat de reviews zeggen, dan is het lastig om dat te plaatsen. Dat vond ik althans. En het zegt natuurlijk niks over wat jíj fijn vindt. Ik ben er bijvoorbeeld achter gekomen dat ik demping van een ski belangrijker vind dan veel rebound. En dat ik liever een lange, wat minder stijve ski heb voor het gevoel van stabiliteit dan een korte stijve ski. En ik ben er ook achter dat een volledige sidewall veel meer kantengrip biedt dan een ski die weliswaar torsie-stijf is maar slechts een gedeeltelijke sidewall heeft. En in alle verhaaltjes op internet ging het alleen maar over die torsiestijfheid.
Dus je leert heel veel over die theorie, het krijgt wat perspectief. Maar nog veel meer leer je over wat je zelf belangrijk vindt in een ski. Dat is voor je eigen zoektocht natuurlijk leuk, maar daar heeft een ander niet zo veel aan. Tenzij je weet te verklaren welke fysieke ingrediënten van een ski zorgen voor een bepaald effect. Als je de vertaling weet te maken van de behoefte van een slalomskiër naar specifieke zaken waarnaar hij dan moet zoeken in een ski – in dit geval torsiestijfheid, rebound, grip, goed voor korte bochten – en die karaktereigenschappen naar fysieke kenmerken (in dit geval metaal, houten kern, radius < 14 meter, volledige sidewall), dan kan je je ook verplaatsen in andere skiërs. En dat opent de weg om niet alleen te bedenken wat je er zelf van vindt, maar ook wat een ander type skiër ervan zou vinden. Of voor welke ander type skiër die ski wél perfect zou zijn. En hier zie je dus dat die kennis van en ervaring met veer verschillende ski’s en hun kenmerken en karaktereigenschappen veel belangrijker is dan bijvoorbeeld het eigen technische niveau van de tester. Het is mijns inziens dan ook onzin als mensen zeggen dat minder gevorderde skiërs de verschillen tussen die ski’s niet zouden kunnen voelen. Misschien kunnen ze het niet verklaren, of kunnen ze uit een meer high-end ski niet alles halen – maar ze kunnen toch wel degelijk aangeven of ze hem fijn vinden of niet. Ik heb met mensen op de berg gestaan die zelf niet wisten waarom ze een ski niet of juist wel heel fijn vonden. Ik vraag dan wel door en maak de vertaalslag naar ingrediënten van ski’s waar we dan dus naar op zoek moeten. Maar die skiër zelf hoeft eigenlijk alleen maar te kunnen beslissen: vind ik deze ski fijner dan de vorige of niet?
Het testen zelf
Als je nu wil weten of een ski die op papier perfect zou zijn voor wat jij wil in de praktijk ook echt wat is, ga hem dan skiën. Klinkt heel logisch, en dat is het ook. Maar één ski in één lengte testen zegt je alleen wat je van die ski vindt. Het zegt je niet of het niet nog beter zou kunnen. Daarvoor zal je echt moeten vergelijken tussen verschillende modellen of tussen verschillende lengtes van één model bijvoorbeeld. Ski ze achter elkaar in vergelijkbare omstandigheden en je ontdekt vanzelf welke je lekkerder vindt. En weet je ook nog te duiden waardoor dat komt, dan kan je in nog andere ski’s opzoek naar die eigenschappen (of hulp vragen daarbij, bijvoorbeeld aan degene in de shop, die dan meestal wel weet welk model je dan eens zou moeten proberen). En zo kan je voor jezelf echt wel uitkomen bij een voor jou op dat moment perfecte ski.
Ski een ski dan wel in de omstandigheden die relevant zijn (dus niet een poederski op de piste testen, dat zegt helemaal niks over de kwaliteiten die een poederski zou moeten hebben). En doe ook met die ski wat je er mee zou willen kunnen. Hard gaan, of juist heel langzaam, geslipt, gesneden, lange bochten, korte, een sprongetje misschien. Je hebt al heel snel door – zeg binnen een afdaling of twee – of de ski beter is dan de vorige of niet (beter in de zin van: beter passend bij wat je zoekt). En als je de kennis hebt, kan je hem dan ook echt wel duiden en raten voor andere skiërs dan alleen voor jezelf.
Scoren
In de skireviews die ik op deze site plaats, staan onderaan altijd die scores in de vorm van sterren. Waar ik dus voor zorg in een skitest, is dat ik in ieder geval antwoord kan geven op die vraag die ik me in elk van die tien karaktereigenschappen stel: “Hoe doet deze ski het met betrekking tot…”?
Die tien sterren vertegenwoordigen voor mij dus eigenlijk ook het vaste testlijstje (in mijn hoofd). Maar ik vind het ook wel eens leuk om expres iets met een ski te doen waarvoor hij eigenlijk niet op de markt is gebracht. Ga eens met een full camber GS ski buckels pakken aan het eind van de dag, of met een poederski over een ijsplaat. Gewoon voor de grap. Soms komt er een aangename verrassing uit en blijkt een ski dus veel veelzijdiger te zijn dan je had verwacht. En dat is wat het leuk houdt – naast het lekker skiën natuurlijk.
Ben benieuwd hoe de uitkomsten zijn indien er geblindeerd wordt getest. Je weet dus niet op welke en wat voor ski je staat.
Dat weet ik niet. maar ik denk niet heel anders. Het is namelijk niet zo dat ik mij door informatie over de ski laat leiden in hoe ik test of wat ik ervaar. Dat informatie over de constructie wel wat aan de verwachting kan doen, is evident. Maar uiteindelijk heeft dat geen invloed op wat ik ervaar in de sneeuw. Bovendien is echt blind testen lastig, aangezien de vorm van een ski al zo veel weggeeft over welke lijn van welk merk het is (voor iemand die veel modellen kent).