Modeljaar: 2015-2016
Taillering: 127-90-110
Lengte: 177
Radius: 20,8 m
Constructie: houten kern, volledige sidewall, twee lagen metaal, tip-rocker, tail-rocker
Deze ski is overjarig. Dat betekent dat hij technisch is veranderd of niet meer wordt gemaakt. Hij is vaak nog wel verkrijgbaar.
Over deze ski
De Kendo is flink onder handen genomen, zoals dat vorig jaar ook bij het bredere broertje, de Mantra was gebeurd. Vroegah stond de Kendo bekend om de uitmuntende pistekwaliteiten, omdat het eigenlijk gewoon de Völkl GS ski was, maar dan breed. Dat is echt veranderd. Er is flink wat rocker aangebracht in de tip en aan de achterkant, maar – in tegenstelling tot bij de Mantra – wel camber onder de voet. Ook is er een laag metaal dunner gemaakt, waardoor de ski wat lichter is en vriendelijker skiet.
Wat daarbij ook opvalt, in een aanpassing van de vorm van de punt, die meer vierkant is geworden. Ze hebben er eigenlijk een freeride-ski van gemaakt van 90 mm onder de voet, in plaats van de GS-ski van 90 mm onder de voet, die het vroeger was. En dat voel je. In zachte sneeuw (natte meuk, lichte poeder, hopen, zachte pistes) doet de ski het prima, al grijpt de tip wat snel aan in oneffenheden. Maar op harde sneeuw is de kantengrip niet wat het was, grijpt de tip niet zo strak meer aan… Het is echt de smalste freeride-lat geworden van Völkl, en het is niet meer de breedste pisteski.
Speelser
De Kendo is dus een stuk speelser geworden dan zijn voorgangers met dezelfde naam. Lichter, meer rocker en wat meer springerig. In zachte sneeuw is dit heerlijk. Zelfs op een piste skiet dit echt prima, tenzij je een ijsplaat tegenkomt. Maar eerlijk is eerlijk: ik ken geen enkele ski van deze breedte die ijs net zo goed verteerd als een race-ski. En het is ook niet eerlijk om dat te verwachten.
Ik denk dat de doelgroep voor deze ski is verschoven van de krachtige, vaardige overal-dwars-doorheen skiërs naar de wat technischere, maar niet per se sterkere skiërs die meer willen spelen dan raggen. In buckels een verademing, maar je zou kunnen zeggen dat de geest van de Kendo wat is afgezwakt. Als het op pure charge-kwaliteiten gaat, past de Kendo niet meer in de kopgroep samen met de Blizzard Brahma en de Salomon X-Drive 8.8. De Kendo zit nu in de lichtere, speelsere groep samen met de Nordica Nrgy 90. Geen verkeerde groep, maar een ander type ski voor en ander type skiër.
Conclusie
Nog steeds een echte alllmountainski, maar nu meer speels dan stevig. Voor een breder, maar vooral ander publiek dan zijn voorgangers.
Scores
| Stabiliteit | |
| Kantengrip | |
| Vergeving | |
| Rebound | |
| Demping | |
| Korte bocht | |
| Lange bocht | |
| Hoge snelheid | |
| Lage snelheid | |
| Drijfvermogen |
Ik heb de Völkl Kendo 2016-2017 aangeschaft op jou advies in lengte 184cm (gevorderde skiër, 187cm, 91kg) en er afgelopen week mee geskied in Sölden. Ik moet zeggen dat dat prima is bevallen.
De ski’s kunnen vrijwel alles: korte bochten, lange bochten en in sneeuwhopen/buckels of buiten de piste zijn het de betere gooi en smijt ski’s.
Wel hebben ze een redelijke minimum snelheid nodig om te leven te komen, als je te langzaam gaat sturen ze echt slecht. Maar daartegenover staat dat ze op hoge snelheid zeer stabiel en gecontroleerd te skiën zijn.
Wel is de kantenwissel wat traag, wil je in de buckels in de vallijn naar beneden zonder steeds 2 buckels te laten lopen dan moet je echt aan de bak. Als je dat wel doet is het redelijk relaxed skiën, zowel roetsjen als snijden is goed te doseren.
T.o.v. de Fischer Watea’s ben ik er vooral op vooruit gegaan op de vlakken kantengrip op een harde piste en rebound.